Specifieke eisen voor water- en stoombestendige basismaterialen in voedselverpakkingszakken

De conventionele structuren van voedselverpakkingszakken die bestand zijn tegen koken zijn onder meer PET/A1/PA/RCPP, PET/A1/RPP, PET/RCPP, PA/RCPP, PET/RCPE, PA/RCPE, enz. Een van de belangrijke basissubstraten is RCPP.
RCPP wordt doorgaans gemaakt van PP- en PE-blokcopolymeerharsen en verwerkt tot RCPP-films door middel van meerlaags co-extrusiegieten. Eén kenmerk van dit type RCPP is dat de thermische krimp ervan onder kookbehandelingsomstandigheden relatief klein is, in het algemeen minder dan 1,5%.
Daarom moet de thermische krimpsnelheid van PET- en PA-substraatfilms die worden gebruikt voor de verwerking van stoombestendige verpakkingen onder kookomstandigheden ook op hetzelfde of een vergelijkbaar niveau liggen als die van RCPP. Alleen zo kan in principe de eis worden gegarandeerd dat de bij het stomen en koken gebruikte verpakkingsmaterialen na het stomen en koken nog een glad uiterlijk behouden.
Momenteel gebruiken sommige flexibele verpakkingsbedrijven CPP-film van homopolymeerkwaliteit als RCPP. Door de relatief lage prijs kent het een steeds breder scala aan toepassingen. De kenmerken van dit type RCPP-film zijn dat de transparantie ervan beter is dan die van de blokcopolymeer RCPP-film, maar dat de zachtheid ervan niet zo goed is als die van de blokcopolymeer RCPP-film. Bovendien is de thermische krimpsnelheid onder kookbehandelingsomstandigheden relatief groot, en zijn barrière-eigenschappen tegen de inhoud niet zo goed als die van de blokcopolymeer RCPP-film.
De conventionele structuren van waterbestendige verpakkingen omvatten PET/A/PA/PE, PET/AI/PE, PET/CPP, PET/PE, PA/CPP, PA/PE, OPP/VMPET/PE, enz. De basisvereiste voor het basismateriaal van waterbestendige verpakkingen is dat de thermische krimpsnelheid van elk basismateriaal onder waterkookomstandigheden hetzelfde of vergelijkbaar moet zijn. Drie belangrijke indicatoren zijn: de elastische trekmodulus en trekbreukspanning van de composietfilm moeten zo klein mogelijk zijn, en de nominale breukrek moet zo groot mogelijk zijn.
Omdat de elastische trekmodulus en de trekbreukspanning aanzienlijk worden beïnvloed door de totale dikte van de composietfilm, is het moeilijk om definitieve gegevens te verschaffen. De nominale breukrekindex van de composietfilm dient echter bij voorkeur niet minder dan 100% te zijn.
Voor waterbestendige verpakkingen wordt aanbevolen om het inspectie-item "vouwtest" toe te voegen (zie het "Analysegedeelte van Methode Eén - Vouwtest").
Als de composietfilm tijdens de vouwtest geen duidelijke lokale delaminatie vertoont in het gevouwen gebied, zal het probleem van lokale delaminatie in het afdichtingsgebied over het algemeen niet optreden tijdens de waterkookbehandeling van de composietfilm.